Lente - Zomer - Herfst - Winter 2025 QfWf-Jaarthema

De Gulden Snede Bijdragen 2025

Het QfWf-jaarthema 2025 is “Praktijken van Wereldburgerschap”

Digitale ontmoetingsplek van de QfWf

Ook na de formele afronding van het door het fonds Cultuurparticipatie gehonoreerde project in 2024 “Wereldburgerschap van de straat” focust de Quest for Wisdom foundation haar activiteiten rond dit urgente thema. Elke maand verschijnt er een kunstzinnige, interculturele of filosofische bijdrage van de hand van auteurs en kunstenaars van de Quest-Kring.

Deze bijdragen gaan over hoe leden van de QfWf-Kernkring hun werkpraktijk zien als wereldburger:

In het Gion-district – foto Harm Jaap Hartmans

Zo vertelt Harm Jaap Hartmans in de September-Gulden Snede hoe hij zich onderdompelt in verschillende culturen door zijn reizen wereldwijd en studies van vele talen — zoals zijn reis naar Japan — boeiend te lezen hoe hij dit plaatst tegenover een schrijnend symptoom van het massatoerisme …

Chiquita Odjo-Seymonson geeft in de Augustus-Gulden Snede voorbeelden van wereldburgerschap in de wijk in Amsterdam, waarin zij leeft en waar zij samen met anderen werkt aan verbinding tussen culturen.

De juli-Gulden Snede geeft een impressie van de zomerse start door de Wereldburgerschapskring van het Amor Fati Samenspel, ter verdieping van het jaarthema Praktijken van Wereldburgerschap.

Anatomie van Ontmoeten – tekening Robin Stemerding

Via de werkwijze van Arts Dialogues Methods komen de zeven levensthema’s uit het spel en boek Amor Fati in de taal van de kunsten tot leven en wisselen de groepsleden met elkaar uit hoe zij het thema beleven en wat het voor hen als wereldburger betekent.

De juni-Gulden Snede is van de hand van filosoof Erik Hoogcarspel.
Hij geeft zijn visie op de huidige dwang tot presteren en competitief zijn, waarmee de toestand die Thomas Hobbes (1588-1679) de oorlog van allen tegen allen (bellum omnium in omnes), werkelijkheid lijkt te zijn geworden. De tegenwerping dat we er gewoon maar aan moeten wennen omdat dit vooruitgang is, slaat de plank mis. Hij legt uit waarom het onmogelijk is om eraan te wennen en alles in ons ertegen protesteert. Met deze werkelijkheid kunnen wereldburgers kennelijk niet leven!

De mei-Gulden Snede is een persoonlijk doorleefde uiting gevend aan een sterk maatschappelijk ethos: ontstaan vanuit een gedachtewisseling tussen QfWf-Kernkringleden, schildert Greg Suffanti in woord en beeld zijn ontmoetingen met gewortelde vrienden en hoe deze wijze wezens hem inspireren als wereldburger:

“Deep-rootedness as an inner compass to a world on fire I find highly evocative. Perhaps an idea that could be translated into various types of creative efforts? Like writing, singing and the visual arts? This multi-pronged approach could be one of the potential ways to expand on and share in helping others to understand what world citizenship means to themselves— and others. A Series – Roots of Global Citizenship. An inspiring idea!?”

De April bijdrage is van de hand van Giovanni Rizzuto 0ver Filosofisch tegenspel: Traag denken in tijden van versnelling (de titel van zijn recent verschenen boek Filosofisch Tegenspel) en is geillustreerd met eigen beeldend werk. De auteur schetst een alternatief, ludisch perspectief voor de versnellende ziekmakende tijden met zero-sum games, waarop de harde neo-liberale markt/samenleving is gebaseerd. Winnen in die toestand gaat ten koste van de verliezers. In plaats daarvan schetst Giovanni Rizzuto een ’tegenspel’ vanuit verwondering, wat een perspectief en richting kan geven voor de ontwikkeling van wereldburgerschap. In zijn bijdrage onderscheidt hij vier vormen van verwondering en denkt dat ’tegenspel’ filosofisch tot in de finesses uit.

De eerste drie voorjaar bijdragen zijn geillustreerd met kleurrijke aquarellen uit de Bomenserie van Greg Suffanti!

De Maart-Gulden Snede: Nivedita Yohana over “Interconnectedness“, de ondergrondse kracht van bomen als krachtige metafoor voor wereldburgerschap:

“In nature, trees stand as a testament to resilience, growth, and interconnectedness. Above ground, each tree presents its own unique characteristics: varying forms, sizes, and species, each adapted to thrive in its own environment. However, beneath the surface lies a hidden network that binds them together—their roots. These roots, often invisible to the naked eye, underscore a profound truth about existence: despite our apparent differences, we are all interconnected. This essay explores how the metaphor of tree roots reflects the concept of global citizenship, emphasizing our shared humanity amidst diverse cultures, beliefs, and backgrounds. I start with my own experience, followed by an exploration of the wisdom of the tree metaphor, after which I present some concluding remarks and give some ideas on how, from this perspective, we could develop global citizenship.”

De Februari-Gulden Snede: Tycho Muijen over zijn werk als ecoloog en bomenspecialist en zijn liefde voor bomen sinds zijn kindertijd: Trees of life als inspirerende rolmodellen voor wereldburgerschap:

“Sinds jongs af aan is natuur in al haar vormen en maten mijn grote passie geweest. En bomen zijn daar onlosmakelijk een onderdeel van. Met trots kan ik zeggen dan ik nu als volwassene voor een groot deel werk met bomen. 
Als klimmend boomverzorger zorg ik dat mensen en bomen in harmonie samen kunnen leven (en sterven). In de praktijk komt dit neer op aanplanten, snoeien of wanneer het echt nodig is het veilig verwijderen van bomen. Dit doe ik meestal klimmend, waarbij ik mijzelf hoog in de boom veranker en zo gezekerd door de boom kan klimmen naar de locatie waar ik de snoei moet uitvoeren. Door met bomen te werken heb ik nog meer respect gekregen voor deze prachtige, soms immens grote wezens.”

De Januari-Gulden Snede: Mitra Muijen over het belang van ‘spelende wijsheid voor de kosmopolis’: Amor Fati, Interculturele therapie als antwoord op een maakbare gefragmenteerde wereld

“Hoe een greep te doen uit Amor Fati? — dat vormde voor mij een (noodlottige, doch met liefde omarmde) beproeving! Enerzijds omdat ik recht wilde doen aan de rijkheid van het boek zelf. Heidi Muijen heeft zich laten inspireren door een scala aan bronnen, van alle tijden en uit alle vier de windstreken; zonder zich te beperken tot enig eng idee omtrent ‘de’ wijsheid. Een ruimer wijsheidsbegrip, zoals dat in dit boek gebruikt wordt, stelt dat ook de kunsten, de alom voorkomende mythen, de pathos die we delen met de muziek, onze ethische intuïties en de wijsheid uit filosofische en spirituele tradities, ons helpen levenskunst vorm te geven. Dat die ons vrijheid schenken én ons tot verantwoording oproepen. Juist die krachtige ethos wilde ik, anderzijds, eer aandoen, wetende dat een eenvoudige samenvatting tekort zou schieten deze doorleefde filosofie te vangen.”